Το ποντάρισμα κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, είναι μια διαδικασία απλή, αλλά μπορεί να δημιουργήσει και παρεξηγήσεις. Για αυτό το λόγο πρίν μπούμε στην κυρίως παρουσίαση του παιχνιδιού, καλό είναι να βάλουμε κάποιους κανόνες και να εξηγήσουμε κάποιες περιπτώσεις.

Καλό είναι να υπάρχει Αρχικό Ποντάρισμα (ΑΠ). Η ύπαρξη ΑΠ βοηθάει να ξεκαθαρίζει από την αρχή ποιοί παίχτες θέλουν να μετέχουν στο επόμενο “κόλπο” και ποιοί όχι. Έτσι όσοι δεν θέλουν να συμμετέχουν πάνε “πάσο” και δεν χρειάζεται να πάρουν φύλλα. Το ΑΠ πρέπει να είναι μικρό, συμβολικό σε αξία.

Αναγκαίο είναι να ορισθεί από την αρχή το Μεγαλύτερο Ποντάρισμα (ΜΠ). Μάλιστα αυτό θα μπορεί να είναι πολλαπλάσιο του ΑΠ. Πχ ΑΠ=1 μάρκα, ΜΠ=5 μάρκες. Να επαναλάβω ακόμα μια φορά, πως σκοπός του παρόντος είναι να περάσουμε καλά και όχι να «σκοτωθούμε» και να παρεξηγηθούμε μεταξύ μας.

Καλό είναι επίσης να ορισθεί και μέγιστος αριθμός αυξήσεων πονταρίσματος για κάθε “κύκλο πονταρίσματος” (ΚΠ). Δηλαδή σε κάθε ΚΠ να επιτρέπονται μέχρι τρείς (3) αυξήσεις πονταρίσματος. Αυτό βοηθάει να υπάρχει εύκολη διαχείριση των πονταρισμάτων και να μην χρειάζεται να μπαίνουμε στη διαδικασία των ελέγχων και πιθανών αντεγκλήσεων αν κάποιος έβαλε ή όχι τη αύξηση κλπ.

Σημαντικό: Σε κάθε “κόλπο” που κάνει ή “μάνα”, πρέπει να δηλώνει από την αρχή πόσους “κύκλους πονταρίσματος” (ΚΠ) έχει το “κόλπο”. Αυτό βοηθάει τους παίχτες να υπολογίσουν και να αποφασίσουν την τακτική που θα ακολουθήσουν στα πονταρίσματα. Πχ στη ΓΩΝΙΑ ΜΕ ΚΑΠΕΛΟ η “μάνα” δήλώνει έξι (6) ΚΠ.

Κανόνας: Σε κάθε ΚΠ ξεκινάει ο πρώτος παίχτης αριστερά από την “μάνα”. Εξαίρεση μόνο σε κάποια “κόλπα” που μοιράζονται μόνο στους παίχτες χαρτιά (τα πρώτα ανοιχτά), χωρίς σχήμα στο μέσο του τραπεζιού, τότε μιλάει πρώτος ο παίχτης με το μεγαλύτερο φίλο.

Κανόνας: Κάθε ΚΠ τελειώνει όταν όλοι οι παίχτες που ποντάρουν (όλοι όσοι δεν εχουν πάει πάσο) έχουν ποντάρει το μεγαλύτερο ποντάρισμα που έχει βάλει κάποιος παίχτης.

Σημαντικό: Αν κάποιος παίχτης ποντάρει και στην πορεία κάποιος άλλος παίχτης ανεβάσει το ποντάρισμα, ο παίχτης που έχει ποντάρει έχει την επιλογή να ποντάρει τη διαφορά μεταξύ του μεγαλύτερου πονταρίσματος και αυτού που είχε βάλει στην αρχή ή να πάει πάσο. Αν πάει πάσο εννοείτε ότι χάνει το πρώτο ποντάρισμα που είχε κάνει.

Κανόνας: Αν σε κάποιο ΚΠ ένας παίχτης ποντάρει και κανένας δεν ακολουθήσει (πάνε όλοι πάσο) τότε αυτόματα κερδίζει το κόλπο χωρίς να είναι υποχρεωμένος να δείξει τα φύλλα του και χωρίς βέβαια να γίνουν οι πιθανοί επόμενοι ΚΠ.

Κανόνας: “Ντούκου” μπορεί να πεί κάποιος παίχτης αν όλοι οι προηγούμενοι πριν από αυτόν έχουν πει «ντούκου» ή “πάσο”. Στην περίπτωση που κάποιος πριν από αυτόν έχει ποντάρει, πρέπει και αυτός να ποντάρει ή να πάει πάσο.

Ένα θέμα που πρέπει να διαχειριστούμε με προσοχή είναι όταν ποντάρει κάποιος τα “ρέστα του”. Είναι μια λίγο περίπλοκη κατάσταση και σε «φιλικά» παιχνίδια καλό είναι να αποφεύγεται. Αν όμως φτάσετε σε αυτή, διαβάστε τα παρακάτω.
Σε αυτή την περίπτωση η “μάνα” θα πρέπει να κάνει τα παρακάτω:

• Αν τα “ρέστα” είναι ακριβώς όσο και το μεγαλύτερο ποντάρισμα σε αυτό το κύκλο μέχρι τη σειρά του παίχτη, τότε  η “μάνα” δημιουργεί στο τραπέζι ένα δεύτερο σύνολο για τις μάρκες που θα είναι περισσότερες στο ποντάρισμα αυτού του ΚΠ (δηλαδή αν γίνει αύξηση πονταρίσματος στο ίδιο ΚΠ που είπε ο παίχτης «ρέστα») και για τις μάρκες των υπόλοιπων ΚΠ μέχρι το τέλος του “κόλπου”. Αν κερδίσει ο παίχτης που έχει πει τα “ρέστα του” τότε παίρνει τις μάρκες από το αρχικό σύνολο, και τις μάρκες του δεύτερου συνόλου τις παίρνει ο δεύτερος καλύτερος παίχτης.

Παράδειγμα :  Σε ένα καρέ με πέντε (5) παίχτες και ΑΠ μία (1) μάρκα, παίζεται “κόλπο” με τέσσερεις ΚΠ. Στο πρώτο ΚΠ όλοι δηλώνουν “ντούκου”. Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του πρώτου ΚΠ υπάρχουν πέντε (5) μάρκες. Στο δεύτερο ΚΠ ο πρώτος ποντάρει μια (1) μάρκα, ο δεύτερος δηλώνει “μέσα”, άρα βάζει μία (1) μάρκα, ο τρίτος ποντάρει τρείς (3) μάρκες (κάνει την πρώτη αύξηση σε αυτόν τον ΚΠ), ο τέταρτος παίχτης λέει τα “ρέστα μου” και βάζει τρείς (3) μάρκες, ο πέμπτος πάει “πάσο”, ο πρώτος και ο δεύτερος λένε “μέσα” και βάζουν από δύο (2) μάρκες (ακολουθούν την αύξηση που έκανε ο τρίτος). Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του δεύτερου ΚΠ υπάρχουν δεκαεπτά (17) μάρκες (5 από πρώτο ΚΠ + 12 από δεύτερο ΚΠ). Στο τρίτο ΚΠ, ο πρώτος ποντάρει τρείς (3) μάρκες, ο δεύτερος και τρίτος δηλώνουν “μέσα” και βάζουν από τρείς (3) μάρκες. Τις μάρκες αυτές η “μάνα” τις συγκεντρώνει σε άλλο σημείο στο τραπέζι διαφορετικό από τι προηγούμενες μάρκες. Δεν υπάρχει άλλο ποντάρισμα, ο τέταρτος έχει βάλει τα “ρέστα του”, και ο πέμπτος έχει πάει “πάσο”. Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του τρίτου ΚΠ υπάρχουν δεκαεπτά (17) μάρκες σε ένα σημείο και εννέα (9) μάρκες σε δεύτερο σημείο.  Στον τέταρτο ΚΠ ποντάρουν και οι τρείς που έχουν μείνει από τρείς (3) μάρκες. Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του τέταρτου ΚΠ υπάρχουν δεκαεπτά (17) μάρκες σε ένα σημείο και εννέα (18) μάρκες στο δεύτερο σημείο. Αν τον καλύτερο συνδυασμό το έχει ο πρώτος πάιχτης παίρνει όλες τις μάρκες. Αν τον καλύτερο συνδυασμό το έχει ο τέταρτος παίχτης (αυτός που έχει βάλει τα “ρέστα του”) και τον δεύτερο καλύτερο ο πρώτος παίχτης, τότε ο τέταρτος πάιχτης παίρνει το πρώτο σύνολο (τις δεκαεπτά (17) μάρκες) και ο πρώτος παίχτης παίρνει το δεύτερο σύνολο (δεκαοχτώ (18) μάρκες).

• Αν τα ρέστα είναι λιγότερα από το μεγαλύτερο ποντάρισμα σε αυτό το κύκλο μέχρι τη σειρά του παίχτη, τότε  η “μάνα” πρίν τον επόμενο ΚΠ, δημιουργεί στο τραπέζι ένα δεύτερο σύνολο με τις μάρκες που είναι η διαφορά του μεγαλύτερου πονταρίσματος από τις μάρκες που έβαλε ο παίχτης που έπαιξε τα “ρέστα του”. Τα πονταρίσματα από τους επόμενους ΚΠ μπαίνουν στο δεύτερο σύνολο. Αν κερδίσει ο παίχτης που έχει πει τα “ρέστα του” τότε παίρνει τις μάρκες από το αρχικό σύνολο, και τις μάρκες του δεύτερου συνόλου τις παίρνει ο δεύτερος καλύτερος παίχτης.

Παράδειγμα : Σε ένα καρέ με πέντε (5) παίχτες και ΑΠ μία (1) μάρκα, παίζεται “κόλπο” με τέσσερεις ΚΠ. Στο πρώτο ΚΠ όλοι δηλώνουν «ντούκου». Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του πρώτου ΚΠ υπάρχουν πέντε (5) μάρκες. Στο δεύτερο ΚΠ ο πρώτος ποντάρει μια (1) μάρκα, ο δεύτερος δηλώνει “μέσα”, άρα βάζει μία (1) μάρκα, ο τρίτος ποντάρει τρείς (3) μάρκες (κάνει την πρώτη αύξηση σε αυτόν τον ΚΠ), ο τέταρτος παίχτης λέει τα “ρέστα μου” και βάζει δύο (2) μάρκες, ο πέμπτος πάει “πάσο”, ο πρώτος λέει “μέσα” και βάζει δύο (2) μάρκες (ακολουθεί την αύξηση που έκανε ο τρίτος), ο δεύτερος ποντάρει τέσσερεις (4) (κάνει την δεύτερη αύξηση σε αυτόν τον ΚΠ), ο τρίτος λέει “μέσα” και βάζει μία (1) μάρκα (είχε βάλει τρείς (3)), ο πρώτος λέει “μέσα” και βάζει μία (1) μάρκα (είχε βάλει μία (1) στην αρχή και δύο (2) την δεύτερη φορά). Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του δεύτερου ΚΠ υπάρχουν δεκαεννέα (19) μάρκες (5 από πρώτο ΚΠ + 14 από δεύτερο ΚΠ, στον δεύτερο ΚΠ οι τέσσερεις (4) παίχτες που συνεχίζουν έχουν βάλει από τέσσερεις (4) μάρκες εκτός από αυτόν που πήγε τα  «ρέστα του» που έβαλε δύο (2) ). Πριν πάμε στον τρίτο ΚΠ ή μάνα φτιάχνει στο τραπέζι δύο σύνολα από μάρκες. Tο πρώτο σύνολο περιέχει το ΑΠ (δηλαδή τις πέντε (5) μάρκες) και από τα πονταρίσματα των παιχτών μέχρι το ύψος του πονταρίσματος που έβαλε αυτός που πήγε τα “ρέστα του” (δηλαδή από τέσσερεις (4) παίχτες δύο (2) μάρκες σύνολο οκτώ (8)), σύνολο δεκατρείς (13). To δεύτερο σύνολο με τις υπόλοιπες (έξι (6) μάρκες που όπως καταλαβαίνετε είναι η διαφορά του συνολικού πονταρίσματος σε αυτό τον ΚΠ με το ποντάρισμα του παίχτη που έπαιξε τα “ρέστα του”.   Στο τρίτο ΚΠ, ο πρώτος ποντάρει τρείς (3) μάρκες, ο δεύτερος και τρίτος δηλώνουν “μέσα” και βάζουν από τρείς (3) μάρκες. Τις μάρκες αυτές η “μάνα” τις βάζει στο δεύτερο σύνολο. Δεν υπάρχει άλλο ποντάρισμα, ο τέταρτος έχει βάλει τα “ρέστα του”, και ο πέμπτος έχει πάει “πάσο”. Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του τρίτου ΚΠ υπάρχουν δεκατρείς (13) μάρκες σε ένα σημείο και δεκαπέντε (15) μάρκες σε δεύτερο σημείο.  Στον τέταρτο ΚΠ ποντάρουν και οι τρείς που έχουν μείνει από τρείς (3) μάρκες. Αυτό σημαίνει ότι στο τραπέζι στο τέλος του τέταρτου ΚΠ υπάρχουν δεκατρείς (13) μάρκες σε ένα σημείο και εικοσιτέσσερις (24) μάρκες στο δεύτερο σημείο. Αν τον καλύτερο συνδυασμό το έχει ο πρώτος παίχτης παίρνει όλες τις μάρκες. Αν τον καλύτερο συνδυασμό το έχει ο τέταρτος παίχτης (αυτός που έχει βάλει τα “ρέστα του”) και τον δεύτερο καλύτερο ο πρώτος παίχτης, τότε ο τέταρτος παίχτης παίρνει το πρώτο σύνολο (τις δεκατρείς (13) μάρκες) και ο πρώτος παίχτης παίρνει το δεύτερο σύνολο (εικοσιτέσσερις (24) μάρκες).